Με πολύ συγκίνηση και με αίσθηση απέραντης ευγνωμοσύνης, θα θέλαμε, ως νέοι, να ευχαριστήσουμε τον Χριστό, που μα αξίωσε και μας αξιώνει να ζούμε, στην Αγιοτόκο Θεσσαλονίκη.
Θεσσαλονίκη, η πόλη του Αγίου Δημητρίου, το καύχημα της Μακεδονίας, το στολίδι της Ορθοδόξου Εκκλησίας . Και μόνο που προφέρει κανείς το όνομά της συγκινείται, αισθάνεται ιερό δέος, αισθάνεται Ορθόδοξος Έλληνας.
Τί να πρωτοπεί κανείς για εκείνην; Ό,τι και να πει, θα την αδικήσει, καθώς το μεγαλείο και η Αγιότητα (κρυφή και φανερή) που την έχει διαποτίσει απ’ άκρη σ’ άκρη, δεν περιγράφεται με ανθρώπινη γλώσσα.
Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος, Γρηγόριος Παλαμάς, Γρηγόριος Καλλίδης, Όσιος Δαβίδ, Οσία Θεοδώρα και άλλοι τόσοι πολλοί Άγιοι, οι οποίοι σε προστατεύουν και σε φρουρούν ευλογημένη μας Θεσσαλονίκη. Οι Άγιοι είναι τα καυχήματά σου, η ευγενής προσφορά σου στον δερωοδότη Κύριο και Θεό μας. Άραγε πόσους ακόμα Αγίους ετοιμάζεσαι να προσφέρεις;
Οι Πανάγιοι Ναοί που κοσμούν την όλη πορεία σου, λειτουργούν ως εργαστήρια Αγιότητας, που δέχονται στα σπλάχνα τους καθημερινά, ανθρώπους άγριους, μεταμορφώνοντας τους σε Αγίους. Αυτό λοιπόν είναι το πραγματικό μεγαλείο σου: Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ, παλαιή και σύγχρονη.
Περαίνοντας, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη και Πατέρα μας κ. Άνθιμο, ο οποίος, αγαπημένη μας πόλη, σε προστατεύει, διατηρώντας σε πόλη παραδοσιακή, ησυχαστική, Ορθόδοξη και Ελληνική! Ευχόμαστε ταπεινά, ο Χριστός μας να του προσφέρει έτη πολλά και ευλογημένα . διότι, πραγματικά, μας φαίνεται αδιανόητο να φανταστούμε μια Θεσσαλονίκη χωρίς τον Παναγιώτατο κ. Άνθιμο.
Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν! Σε ευχαριστούμε και πάλι για όλα Αγιασμένη μας Θεσσαλονίκη.
Μετά βαθύτατου σεβασμού
Πτυχιούχοι της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. τέκνα των Αγίων Δημητρίου και Πορφυρίου.