Είναι γνωστό ότι για τον Γέροντα Θεσσαλονίκης Άνθιμο τρέφω απέραντο σεβασμό και ανιδιοτελή αγάπη.
Από τα χρόνια που ήταν Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως συνδεόμουν μαζί του με ειλικρινή αισθήματα. Κι όταν το 1998, είχαμε την Αρχιεπισκοπική εκλογή και ήξερε ότι ήμουν κοντά στον Μακαριστό Χριστόδουλο εκτιμούσε τη στάση μου και μιλούσαμε πάντα ξεκάθαρα.
Όταν το 2004 εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, μέσα στον πανικό που επικρατούσε τρία πρόσωπα- ο αείμνηστος δημοσιογράφος και πνευματικό παιδί του Ανθίμου Δημήτρης Πάλλης, ο τότε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Αρχιεπισκοπής π. Θωμάς Συνοδινός και ο υπογράφων-διαδραματίσαμε κάποιο ρόλο-κλειδί για να γύρει η πλάστιγγα προς τον Άνθιμο και να αποκλειστούν άλλες μεσοβόζικες λύσεις και υποψηφιότητες.
Και ο στόχος επετεύχθη. Εξελέγη πανηγυρικά Θεσσαλονίκης. Και έκτοτε λαμπρύνει έναν ιστορικό θρόνο από τον οποίο πέρασαν μεγάλες μορφές.Τελευταίος ο Παντελεήμων ο Β´ο Χρυσοφάκης, αυτή η εξέχουσα φυσιογνωμία που είχε μέσα στην ψυχή του Χριστό και Ελλάδα.
Ο Ανθιμος υπήρξε άξιος διάδοχος. Έδωσε τα προσωπικά του φώτα και δημιούργησε μια ιστορική παρακαταθήκη από την πρώτη στιγμή. Δεν είναι τυχαίο που στα χρόνια αυτά που είναι Θεσσαλονίκης, πηγαίνοντας κόντρα στις Αρχιεπισκοπικές εκλογές ανέδειξε τρείς Μητροπολίτες(Λαγκαδά, Γρεβενών και Φιλίππων), πνευματικά αναστήματα και οι τρεις του Παντελεήμονος Χρυσοφάκη. Και από κοντά και ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Χρυσόστομος , έστω από διαφορετική αφετηρία.
Τον Άνθιμο μπορεί να τον πρόλαβαν τα χρόνια του,αλλά εξακολουθεί μέχρι σήμερα να επιτελεί στο ακέραιο το καθήκον του.
Παρά την περασμένη ηλικία του και τα ελεγχόμενα προβλήματα υγείας που είχε με τη μέση του, λειτουργεί ανελλειπώς κάθε Κυριακή και σε κάθε εορτή και κηρύττει με όρεξη τον λόγο του Ευαγγελίου αλλά και μας θυμίζει το χρέος μας έναντι της Μακεδονίας.
Την ίδια στιγμή, νεώτεροί του Ιεράρχες δεν δείχνουν τον ίδιο ζήλο, ούτε κοπιάζουν κατά τον ίδιο τρόπο. Και το σπουδαιότερο: δεν λειτουργούν κάθε Κυριακή στην επαρχία τους γιατί δεν κάθονται συνέχεια εκεί,αλλά ταξιδεύουν!
Είναι κι αυτό μία σύγχρονη ποιμαντική που τη βλέπουμε στις μέρες μας ολοένα και περισσότερο να ακολουθείται από νεοεκλεγμένους Μητροπολίτες, τελευταία ολοένα και περισσότερο.
Από τη μέρα που έφυγε από κοντά μας ο Μεγάλος Πατέρας μας, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, ο Ανθιμος με την στάση που κρατάει σε όλα τα θέματα και με τον τρόπο που εκπληρώνει τα καθήκοντά του – τηρουμένων των αναλογιών- μου τον θυμίζει.
Έκτοτε δεθήκαμε περισσότερο.
Την Κυριακή, στον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης, στο Αρχιερατικό συλλείτουργο, τον καμάρωσα για πολλούς λόγους! Ξεχώρισα δύο: Ο πρώτος ,γιατί τόλεγε η ψυχή του! Πετούσε! Το χαιρόταν. Λες και είχε μεταρσιωθεί. Και ο δεύτερος, γιατί αυτό που είχε στο μυαλό του, το κράταγε ως επτασφράγιστο μυστικό!
Κακώς που η κρατική τηλεόραση προτίμησε να δείχνει την Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη. Είχαν τους λόγους τους και όχι άδικα. Την ώρα που ο Ανθιμος ανακοίνωσε στο εκκλησίασμα την απόφασή του να πάει στο συλλαλητήριο, το εκκλησίασμα ξέσπασε σε χειροκροτήματα!
Την ίδια ώρα ο Στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης δεν έκρυψε τη χαρά του για την απόφαση του Ανθίμου να παραστεί αλλά ούτε και τα δάκρυα που κύλησαν στα μάτια του κατάφερε να τα κρύψει!
Και το εντυπωσιακότερο του πράγματος έγκειται στον τρόπο που πήγαν οι Ιεράρχες στο χώρο του συλλαλητηρίου! Πήγαν όλοι μαζί με ένα λεωφορείο που όταν ο κόσμος συνειδητοποίησε ότι εξέρχονταν οι Μητροπολίτες ξέσπασαν σε θερμά χειροκροτήματα και ενθουσιώδεις φωνές!
-Πού είσαι Χριστόδουλε; φώναζαν οι συγκεντρωμένοι, μικροί και μεγάλοι!
– Μας λείπει ο Χριστόδουλος, έλεγαν κάποιοι άλλοι
– Καλά που υπάρχεις και σύ Ανθιμε, συνέχιζαν!
Ήταν μια πολύ συγκινητική στιγμή η οποία έφτασε στο μεσουράνημά της όταν ανήλθαν όλοι οι Ιεράρχες στην εξέδρα των ομιλητών! Οι Ιεράρχες δεν καπέλωσαν την εκδήλωση! Αντιθέτως! Παρέστησαν σεμνά ως πνευματικοί πατέρες που αφουγκράζονται τον παλμό του ποιμνίου τους και έδωσαν κύρος!
Δεν είναι τυχαίο που 9 Ιεράρχες από τους 82, όπως επεσήμανε ο Αρχιεπίσκοπος, στάθηκαν ικανοί να αλλάξουν την ροή των πραγμάτων και ενδεχομένως της ίδιας της ιστορίας.
Μετά από το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ο Αρχιεπίσκοπος άλλαξε ρότα. Συγκάλεσε αμέσως έκτακτη ΔΙΣ για να ανταλλάξει απόψεις με τους Συνοδικούς Ιεράρχες και ενδεχομένως θα επανεξετάσουν το θέμα σε νέα βάση.
Το συλλαλητήριο που θα γίνει στις 4 Φεβρουαρίου στην Αθήνα δεν πρέπει να βρεί την Εκκλησία στην αντίπερα όχθη από αυτήν του ποιμνίου και απούσα!
Αυτές τις ώρες, λυθεί δεν λυθεί το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, περνάμε πολύ ιστορικές στιγμές για τις οποίες θα κριθούμε όλοι για την στάση μας! Ακόμη και η Εκκλησία!