Το 1922 με την καταστροφή της Μ. Ασίας και του Πόντου από τους Νεότουρκους του Κεμάλ Ατατούρκ, οι Έλληνες αναγκάσθηκαν να έλθουν στην Μητέρα Ελλάδα.

Έτσι οι πρόσφυγες που ήλθαν στο Αρσακλή φιλοξενήθηκαν σε αντίσκηνα και παράγκες, που άφησαν οι σύμμαχοι του Μακεδονικού Μετώπου του 1912 – 1914.

​Σε μία από αυτές τις παράγκες τοποθέτησαν τις εικόνες με τα Ιερά σκεύη, που μπόρεσαν να πάρουν μαζί τους από τις αλησμόνητες πατρίδες.

Όμως δεν τους ικανοποιούσε να λειτουργούν σε παράγκα και βάλθηκαν να κτίσουν με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν, παρά τη φτώχια της προσφυγιάς,

Ναό λαμπρό για να τιμήσουν τον Άγιο Γεώργιο τον οποίον είχαν και προστάτη.

Πρώτος Ιερεύς λειτούργησε ο Αείμνηστος Παπαναστάσης μέχρι το 1923, εν συνεχεία ο Αείμνηστος π. Συμεών Μακρίδης, ο οποίος πρωτοστάτησε το 1929 να κτισθεί ο νέος Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου.

Εν συνεχεία, λειτούργησε ο Αείμνηστος π. Παρασκευάς Παπουλίδης.

Παρά την δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται ο Ναός, με τις προσπάθειες ανωνύμων ενοριτών, ο Ναός αποπερατώθηκε ως προς την τεχνοποιΐα και την στέγη.

Οι εργασίες συνεχίζονται παρά τα πενιχρά οικονομικά, η εσωτερική παράγκα έφυγε και οι λειτουργίες γίνονται πλέον στον ημιτελή Ναό. Το 1958 το πρόβλημα του Ιερέως τακτοποιείται με την έλευση του π. Νικολάου Παπαγεωργίου.

Στο διάστημα της ιερατεία του έγινε ο περίβολος, τα κάγκελα, το Δεσποτικό, τα αναλόγια, ο επιτάφιος, τα προσκυνητάρια, το τέμπλο και οι εικόνες,εγκαταστάθηκε σύστημα κεντρικής θέρμανσης, έγινε χαλκόστρωση του ιερού, μερική στεγανοποίηση της στέγης, το καμπαναριό, η δεύτερη καμπάνα κ.λ.π.

Ακολούθησε την ενορία για σύντομο χρονικό διάστημα ο π. Νικόλαος Λαγουμτζής.

Το 1986 με την έλευση του π. Αλεξίου Παπαστεργίου και του π. Μάξιμου Ψιλοπούλου και από το 1990 και του π. Παναγιώτου Κουργιαντάκη, ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου αποκτά πλέον μία διαφορετική προοπτική και επεκτείνει το ποιμαντικό του έργο.

Θεμελιώνει το 1989 και εγκαινιάζει το 1993 το «Ενοριακό Κέντρο».

Ιδρύει και εγκαινιάζει σε ενοικιαζόμενο χώρο το 1995 το δημιουργικό στέκι νεότητας, το πρώτο στο Πανόραμα,προσφορά στη νέα γενιά, σε καιρούς οικονομικά δίσπραγους για την ενορία.

Το 1999 ξεκινάει η επέκταση του παλιού ναού με προσεκτική μελάτη χωρίς να αλλοιωθεί αρχιτεκτονικά ο παλαιός ναός και το 2000 εγκαινιάζει και το ιδιόκτητο νεανικό κέντρο στους βοηθητικούς χώρους που προήλθαν από την επέκταση του νέου ναού.

Το 2003 αρχίζει και η εξωτερική επένδυση του Ι. Ναού, που ολοκληρώθηκε λίγους μήνες πριν.

Και έτσι πια η πόλη μας και ιδιαίτερα το κέντρο της κοσμείται με ένα ακόμη περικαλλή βυζαντινό έργο, τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου.

Σε εξέλιξη βρίσκεται η αγιογράφηση του Ιερού Ναού, για την ολοκλήρωση, της οποίας ζητούμε και παρακαλούμε θερμά την συνδρομή όλων των ενοριτών μας.